Giderek daha sıkı emisyon düzenlemeleri, dizel motorların temiz yakıt ve makine içi saflaştırma kullanırken gerekli tedavi sonrası saflaştırma cihazlarını kullanmasını gerektirir. Partikül filtresi (DPF), PM emisyonlarıyla başa çıkmak için en sık kullanılan tedavi sonrası teknolojidir.
Parçacık tuzaklarının mikroporları genellikle, kurum parçacıklarından çok daha büyük olan mikron boyutludur. Bu nedenle, mikroporlar doğrudan bir saflaştırma rolü oynayamaz, ancak difüzyon mekanizması, müdahale mekanizması dahil olmak üzere diğer mekanizmalar aracılığıyla dört tip atalet çarpışma mekanizması ve yerçekimi biriktirme mekanizması vardır.
Difüzyon mekanizması, sıkışmış partiküllerin akış alanında ortaya çıkmasından sonra, sıkışmış parçacıkların geri kalan parçacıklar üzerinde bir yakınsama etkisine sahip olduğu, parçacıkların dağılımında bir konsantrasyon gradyanına neden olduğu, bu da parçacıkların difüzyonu ve taşınmasına neden olduğu ve sonuçta parçacıkların difüzyonuna ve yakalanmasına neden olduğu anlamına gelir.
Müdahale mekanizması, filtre elemanının gözeneklerinin çapından daha büyük veya eşit olan parçacıkların, filtre yüzeyine yaklaştıklarında yakalandığı anlamına gelir.
Ataletsel çarpışma mekanizması, egzoz gazı mikroporlardan aktığında akış çizgilerinin kavisli olduğu anlamına gelir. Bununla birlikte, partikül maddenin kütlesi gaz misyonunun kütlesinden çok daha büyük olduğundan, filtre elemanının filtre yüzeyine çarpar ve yakalanır.
Yerçekimi biriktirme mekanizması, parçacıkların yerçekimi hareketi altında filtre yüzeyine yakın toplandığı fenomeni ifade eder. Fakat,
Partikül maddesinin küçük kütlesi ve hızlı egzoz akış hızı nedeniyle, yerçekimi birikiminin etkisi genellikle göz ardı edilir.
DPF'nin çalışma işlemi sırasında, partikül maddenin doğası, egzoz akış hızı, sıcaklık, DPF spesifikasyonları ve malzeme özellikleri DPF'nin toplama verimliliği üzerinde önemli bir etkiye sahiptir.
